Poczwórna wygrana

A było to tak.
Ola ogłosiła szybki konkurs na swoim blogu http://papierolki.blogspot.com/ na odgadnięcie,  jakie przeznaczenie ma wypleciony przez nią kosz, którego pokazała fotkę.
Pytanie było z gatunku podchwytliwych,  bo odpowiedź znajdowała się w szacie graficznej bloga, na banerku ze zdjęciami. Wystarczyło uważnie spojrzeć, a bywalczyni bloga to już nie powinna mieć z odpowiedzią żadnych trudności. Mimo to nie odgadłam od razu, gapowe tłumaczę sobie zmęczeniem szarej substancji. (Nie ma to jak niezawodny paluszek i główka. Ola z racji wykonywanego zawodu zna na pamięć takie właśnie wymówki, a "zmęczona" to chyba należy do najpopularniejszych).
Na szczęście rano zalśnił dla mnie błysk geniuszu, więc skoczyłam niczym gazela na Oli bloga, żeby sprawdzić, czy ktoś już odgadł zagadkę.
Nie odgadł, hehe, więc zdążyłam z prawidłową odpowiedzią.
Wiedziałam, że trafiłam, ale póki toczyła się gra, to wszystko się mogło zdarzyć; w końcu to było już drugie moje podejście.
Rozstrzygnięcie było jednak dla mnie korzystne i wygrałam!
No dobrze, przyznam się, że trochę spekulowałam, jaką niespodziankę dostanę od Oli.
Niespodziankę! A nie cztery niespodzianki, które przybyły do mnie dzisiejszą, a raczej już trzeba powiedzieć, że wczorajszą pocztą.
Teraz następuje pytanie, czy potrafię ładnie pokazać te prezenty, którymi są frywolitkowe zakładki do książek, tak żeby ujawnić całą ich urodę, i żeby można zobaczyć w nich kunszt i talent Oli, która cierpliwie igłą i czółenkiem wysupłała te piękności?

Nie będę dalej zwlekać, czas zacząć prezentację.
Pierwsza zakładka jest w kształcie aniołka wysupłana nitką białą ze srebrnym akcentem:

 

Druga taka jak poprzednia, lecz w kształcie serduszka:

Trzecia zakładka cieniowana liliowa jest w takim właśnie kwiatowym kształcie (lewkonii?):

Czwarta cieniowana w pastelowych pudrowych kolorach z przeciągniętą atłasową tasiemką i w kształcie absolutnie ekskluzywnie doskonałym:

 

Ola napisała, że są to zakładki do przekładania stron. I wycelowała centralnie, bo właśnie potrzebowałam pilnie czterech zakładek.  Zawsze mam w czytaniu trzy książki, pierwszą czytam, ale już myślę co to będzie jak ją skończę, więc muszę mieć w zanadrzu drugą. W celu sprawdzenia, czy między mną a drugą książką zaiskrzyło muszę ją zacząć czytać. A to znowu nie takie halo ta druga książka, podejście do trzeciej jest zupełnie logicznym rozwiązaniem.
Teraz mam powód i okazję zacząć przygodę z czwartą.  Tak, cztery to idealna ilość!  Nie mogę pozwolić, żeby jedna zakładka leżała bezczynnie!

Tak się zrobiło książkowo,  pójdźmy tą drogą...
"Mój francuski patchwork" Agnieszka Grzelak

"Po francusku jego tytuł brzmi:"Cygnes reflechis en elepfants", co w wolnym tłumaczeniu może znaczyć "Łabędzie odbijające się jako słonie". Długo tych słoni nie mogłam znaleźć. Widziałam tylko łabędzie, a za nimi powykręcane kikuty drzew. Dopiero po pewnym czasie zorientowam się, że odbite w tafli stawu rozłożone skrzydła ptaków razem z gałęziami w tle tworzą sylwetki słoni".

"Visage paranoiaque" - z oddalenia wydaje się, że to głowa olbrzyma leżąca na piasku, z bliska twarz okazuje się  murzyńską chatą z siedzącymi przed nią tubylcami."

Dwa ostatnie obrazy to dzieła Salvadora Dali.

Do prezentacji moich wygranych frywolitek reprodukcji swoich obrazów użyczyli Renoir i Degas,  i byli tym z pewnością zaszczyceni!
Gdybym ja jeszcze zdjęcia potrafiła szykownie pstryknąć, to już alleluja i pełnia szczęścia!  ale ważne, że  Renoir i Degas tak się ładnie postarali ze swoim rękodziełem; zaś na jakość moich zdjęć opuśćmy zasłonę milczenia, na przykład na to, że w białej nitce (serduszko i aniołek) nie widać zupełnie srebrnego akcentu, a ten akcent pełni ważną rolę drugoplanowego bohatera inscenizacji. Uprzedzałam, że sukcesu fotograficznego to raczej nie będzie i niestety miałam rację.