Chwalipięta... kocięta... skała owinięta...

Mam tyle nowin,  trzy albo i cztery...
Tak jak każdy z nas mam kilka ulubionych blogów, gdzie bywam z wielką przyjemnością, bo podoba mi się ich atmosfera, piękne zdjęcia, ciekawe sprawy poruszane w tekstach, a  przede wszystkim to uwielbiam być nakręcana pozytywnie przez właścicielki tych blogów oraz podziwiać wyjątkowe rzeczy,  które one wytwarzają i nam pokazują. Nie będę wymieniać tych osób, już one same wiedzą (... czasem zostawiam słowo komentarza). U Oli  jestem gościem wręcz uprzykrzonym, ciągle do niej latam, sprawdzam, co gdzie trzyma, porównuję, analizuję, kontempluję, wtrącam się niepytana; (cóż, w każdej chwili spodziewam się blokady...no bo wszystko dobre, ale w miarę).
Wczoraj weszłam sobie menuetowym krokiem na Oli blog, tak jak to robię zwykle, nieśpiesznie oglądam  miseczki i lawendę, czytam sobie komentarze pod ostatnim postem i nagle... zonk! Ktoś napisał : "tak jak wikera". Ktoś się na mnie powołuje!!! Co to za bratnia dusza  patrzy na ogród Oli tak jak ja??? Oczywiście z Oli blogu wskoczyłam do HappyAlimak blog  przejrzałam posty. W ostatnim była zagadka fotograficzna...  zaryzykowałam odpowiedź... A teraz zgadnijcie kto prawidłowo odpowiedział na zagadkę ?  ja odpowiedziałam! a nie była to prosta zagadka...

Druga sprawa to taka, że przy okazji dzisiejszej ładnej pogody wypuściłam trochę koty, wybaczyłam dzieciakom ten ostatni "wybryk" z zamordowanymi szczurami, i pewnie pochopnie, bo dzisiaj po obiedzie wyszły poprzeciągać się chwilę na świeżym powietrzu, a okazało się potem, że poszły polować...przyniosły trzy myszy na wycieraczkę przed drzwi.
Zorganizowały deser do herbaty w mały kwadransik :))
Chyba im przetrzepię tyłki, nie ma to jak sprawdzone metody wychowawcze,  klaps to klaps ...w słusznej sprawie należy się niegrzecznym bachorom. Jeszcze im nie wlałam, bo... dowiedziałam się, że odgadłam zagadkę i zapomniałam o rozbójnikach.
Ale co się odwlecze, to nie uciecze - postraszyłam i dorzuciłam wiązankę epitetów;  muszę przyznać, że maluchy słuchały jak pies trąby. I może coś zrozumiały piąte przez dziesiąte...

Trzecia sprawa
Kogoś może ciekawi, co to za piękna kamienna ozdoba?
Ja ją zrobiłam. I zaraz się dowiecie jak.

Najpierw przekopałam pinterest, żeby coś takiego fajnego znaleźć.
Potem poszłam poszukać odpowiednich kamieni.
Znalazłam, przyniosłam do domu i przystąpiłam do produkcji tej ozdoby.
Kamień pomalowałam białą farbą (można pomalować klejem, ale wtedy nie odbija się tak ładnie obrazek. Sprawdziłam).
Obłożyłam go serwetką, a serwetka spodobała mi się właśnie taka.

Czule otuliłam nim kamień. Polakierowałam

I zostawiłam, niech sobie schnie.

Cóż nie napracowałam się, żeby osiągnąć ten efekt.
A efekt jest naprawdę wyborny. Na zdjęciu tego zbyt nie widać, ale wierzcie mi, czuje się tchniętego ducha w tym kamieniu, że tak pompatycznie powiem. ( dzisiaj chwalenie się leci u mnie po bandzie...).

Na dobranoc postraszę żartem
Seryjny morderca ciągnie kobietę do lasu.
Kobieta krzyczy przerażona:
- Ale ciemno w tym lesie. Ja się boję...!
- No, a co ja mam powiedzieć. Będę wracał sam.

No to jak jesteście wystarczająco wystraszeni, to głowa pod kołdrę i śpimy wreszcie.. Napisałam ten żart o mordercach, bo wiecie, że mam w domu killerkid w podwójnym wydaniu, noc w noc śpię z seryjnymi zbrodniarzami. Mała Mi jest większym zbirem od Bobka, ale ten jest pod silnym wpływem siostry!! robi to, co ona chce...a ona zawsze pierwsza do złego. Dałam jej na imię Mała Mi, bo chciałam rezolutną bystrą dziewczynkę, troszkę krnąbrną, no ale u mnie nic nie przebiega normalnie,  muminkowa Mała Mi to niedościgły wzór dla mojej Mi-Rozpruwaczki.