Stylizacja

Rozsądek namówił mnie do poszukiwań kogoś, kto chciałby zacząć nowe życie w towarzystwie skrzywdzonych lecz bardzo posażnych kocich potomków: każdy potomek odziany jest w oryginalne futro, jeden w futro z lisa, drugi w futro z gronostaja (albo to wszystko z kota, ale bogatego w temacie futer).
Dowiedziałam się, że jest osoba, która gotowa jest pod swój dach przyjąć oboje, brata i siostrę, i zapewnić odpowiednie warunki dla obojga, a właśnie się przeprowadziła do nowego mieszkania i musi je jakoś ogrzać, a najlepiej ekologiczne prawdziwym futrem.
Ta osoba, to powinowata mojej koleżanki. Ma ta osoba taki gabinet urody, jakie mają duże wzięcie w pobliżu niemieckiej granicy;  między innymi jest tam usługa typu fryzjer i wizaż, a także stylizacja paznokci. Właśnie przypomniało mi się, że przyda się moim paznokciom trochę luksusu; fryzjerów to ja się boję i nawet nie próbuję myśleć, co by się przydało moim włosom.  Co innego paznokcie.
No to w sobotę po południu zapakowałam oseski do auta i ruszyliśmy na umówione spotkanie. Osesków z zastępczą mamą, a paznokci ze stylizacją.

Zastępcza mama zachwyciła się oseskami i postanowiła, że będą się nazywały tak, jak my je nazwaliśmy.
A my nazwaliśmy je mało odkrywczo, bo odfuterkowo.
Chłopczyka nazwaliśmy Rudzio, bo ma rude futerko. A dziewczynkę Szylkrecia, bo ma szylkretowe futerko. (Prawdę mówiąc zastępcza mama usłyszała Krecia, i tak już do niej mówiła, a Krecia zadowolona dawała jej pysia do całowania).
Potem Krecia dostała zgodę na wybranie sobie lakieru, a trwało to długo, bo do szylkretowego futerka wszystkie kolory pasują i trudno się zdecydować. A przecież pazurki musi mieć pokolorowane, to psi obowiązek zastępczej córki.

A teraz.
W sumie nie wiem, czy o tym pisać, ale napiszę,bo trzeba korzystać z okazji do pośmiania się z siebie.
Wrócę do momentu, gdy wyjechałam z miasta.  A droga wiodła wśród brudnych brązów nadpalonych żółtymi płomykami liści.
Fajnie by było zwalić na warunki pogodowe, ale były wcale nie najgorsze. Jak w listopadzie, trochę ciemno, trochę mglisto (wszystkim opowiadam, że była spora mgła, ale była średnia, widziałam znacznie gorsze).

No i przez tę "sporą" mgłę przegapiłam zjazd z autostrady, nagle znalazłam się po niemieckiej stronie. Nic takiego by się nie stało, ale bak niemal pusty (lubię przesadzać, ale tym razem to naprawdę),  nie mam €,  za to mam dwa koty bez paszportów, bo nie wybierały się za granicę! (to pośpiech zawinił,  z pracy po koty,  i byle wydostać się z miasta, a to nie takie łatwe 31 października).
Akurat w tym telefonie nie miałam roamingu (ja też nie wybierałam się za granicę!), za to miałam w telefonie w książce adresowej telefony do zombie! (kolega miał taką aplikację i wysłał mi zdjęcia wszystkich znajomych przetworzonych na zombi, a ja głupio rechocząc je powklejałam). Była to  więc prawdziwa haloweenowa wycieczka.  Która skończyła się szczęśliwie, co prawda kolanko dopiero w Schwedt, lecz dojechałam, a spóźniłam się jedynie siedem minut.

Krecia jako najbliższa rodzina będzie miała w późniejszym terminie stylizowane pazurki,  moje zostały pomalowane w try miga, bo zastępcza rodzina chciała w końcu zostać sama.

A serio to wymyśliłam sobie te paznokcie do stylizacji (koleżanka mi sekundowała), bo miałam potrzebę sprawdzenia, w jakie maliny wpuszczę oseski. Wydaje mi się, że malinki będą słodkie.