Moja bluzka jest bez plam

Niedawno rozmyślałam i nawet pisałam o tym, że ograniczam czas snu i takie różne dyrdymały, co zamierzam zrobić, żeby mój dzień dłużej trwał. Co napisałam, to zrobiłam. I niestety nie zyskałam dzięki temu rozumu Napoleona  (był dla mnie wzorem),  za to lustro od rana nie miało dla mnie dobrych wiadomości (ta opuchnięta twarz i oczy... czy w ogóle istniało coś takiego z rana na mojej twarzy jak oczy?). Sen jest za ważny dla nas, żebyśmy go bezmyślnie ograniczali.  Znalazłam w Tłuste życie - Paleo, holistyczne odżywianie, medycyna naturalna pochwałę snu i już zweryfikowałam swoje negatywne nastawienie do snu.

"Sen to najlepsza czynność w jaką warto zainwestować czas. Podczas snu następuje regeneracja mięśni, wydzielane są hormony (m.in. hormon wzrostu), nadnercza wracają do równowagi, następuje detoks wątroby i odbudowa systemu odpornościowego. Gdy nie śpisz pozostajesz w katabolizmie, co po dłuższym czasie doprowadza do problemów z trawieniem, wchłanianiem i niedoborami, wyczerpaniem nadnerczy, zaburzeniami autonomicznego systemu nerwowego i funkcji nerek, a stąd już krótka droga do stanu zapalnego, nierównowagi hormonalnej, zachcianek na słodkie, chronicznego bólu, tycia, problemów z pracą mózgu i nawet zmienionej flory bakteryjnej."
itd.

Zamierzam się wreszcie bez poczucia winy wyspać!

Pochwała snu, pochwałą snu, lecz nie można też obciążać organizmu za dużym szokiem, żeby natychmiast z tym snem. Ale od jutra - jak najbardziej:)
Przysiadłam na chwilę do komputera, żeby Wam te wieści napisać...
A teraz dowiedzcie się, co przed chwilą robiłam.
Najpierw wprowadzenie.
Nosiłam często tę bluzkę, ale cieniutka dzianinka była dobrej jakości i jeszcze nie wyglądała najgorzej. No i pech, poplamiłam ją tak, że wyglądała jakbym się w niej przeszła podczas deszczu  padającego kroplami soku wiśniowego.
Najpierw zaklęłam sobie słowami godnymi wyższych sfer ministerialnych, a potem zaczęłam myśleć, jak uratować  ten skutek niezręczności.

Właśnie tak wyglądały plamki. Nikt by nie pomyślał, że to taki look.

Wycięłam plamki i zabezpieczyłam miejsce przed spruciem. A potem podszyłam w kwadraciki granatową dzianiną. A te kwadraciki dałam w różne miejsca, tam gdzie były plamy, i nie tylko. Pokreśliłam zygzakami dla większej ekspresji.

Ponadto stwierdzam, że te zygzaki opisują moją wewnętrzną naturę, tzn. wynik ekg tuż przed apopleksją. Często mam taki stan:)  Do apopleksji póki co nie doszło...
Zygzaki dodatkowo trzymają aplikację w całości. Może nie odpadnie, ale strzeżonego... Już przecież wiem, co ta bluzka potrafi w celu zabawienia jej właścicielki. Niech lepiej będą te nitkowe zygzaki.

Nie będę zaprzeczać,  jestem zadowolona z efektu. Dopiero jednak gdy założę tę bluzkę, to usłyszę od tych, którzy ją znali przedtem  ("twoja bluzka brzmi znajomo..."), czy efekt rzeczywiście fajny, czy tylko ja jako autorka metamorfozy robię niepotrzebne zamieszanie, zamiast krótkiego pożegnania,  i czy warto było się wysilać ... kosztem wyspania się.

Teraz w dużym nawiasie mój wewnętrzny monolog: Jak to jest, że jako zdeklarowana przeciwniczka różowego koloru, prawie wszystko, co tu pokazuję jest w gamie fuksja-blady róż? Skąd taka niekonsekwencja? Czy to ukryta masochistka we mnie drzemie? Czy pesymistka, która instynktownie ratuje swój czarny ogląd świata?
Pamiętam, że jak ją sobie kupowałam, to całą uwagę poświęciłam fasonowi i cenie, a na kolor z cierpiętniczą miną : eee, na wiosnę dam radę... A teraz nagle ulubiona bluzka..!

Kiedyś już pisałam, jak nie lubię kiedy koszulka typu tiszert wbija mi się w gardło. Wszystkie które próbują to robić, kończą tak:

Cały ściągacz przy szyi wycinam bez żalu....
Jest jednak jeden problem, To jest takie miejsce w koszulce, które uwielbia się rozciągać, wiele moich tiszertów po zabiegu obcięcia sciągacza nie doczekało starości.
Teraz wszywam cienki sznureczek i nie ma szans na rozciągnięcie.

Pora iść zainwestować .. czas w sen...
I Wam polecam, jeżeli byście nie wiedzieli, w co należy inwestować:)))