Porozumienie międzygatunkowe

Kartka w kalendarzu oznajmia, że  4. października jest Międzynarodowym Dniem Zwierząt.
Takiego dnia można dużo o zwierzętach, a nawet by się należało, ale mnie znacie, potrafię się opanować, parę słów na temat i obcęgami ze mnie nie wyciągniecie ani słowa więcej!  :)
A może by tak trzeci odcinek opery mydlanej "Nikt nie jest doskonały 2, czyli Bobek i mikrofalówka"?
Już dobrze, dobrze,... na prośbę czytelników zawiesza się emisję serialu!
Tylko ostatnie zdjęcie na pożegnanie.
Bobek na pierwszym planie, a tam z tyłu denatka, jeszcze  na razie ma się dobrze.
To był właśnie jej łabędzi śpiew. Jaka jeszcze pełna blasku i życia! (a najprawdopodobniej żarcia, bo Bobek bez konsumpcyjnego powodu  nie uciąłby sobie komara przed nią w takiej niewygodnej pozycji).

Skoro bez święta zwierząt zdarza mi się napisać  o kocie albo psie, to dzisiaj będzie tak jak zwykle (o kocie i o psie). Specjalnie wybrałam sobie właśnie taką książkę do czytania, okładka informuje o czym ona jest, a jest o pozytywnych relacjach między ludźmi a zwierzętami  (albo oddzielnie między ludźmi, i oddzielnie między zwierzętami). Zawsze podobne historie podnoszą nas na duchu i zaprzeczają twierdzeniu, że świat jest okrutny, a ludzie źli. Ale trzeba uparcie szukać takich potwierdzeń, bo jakoś wciąż trudno uwierzyć w tę dobroć...
"O psach, kotach i aniołach"

"Takie międzygatunkowe miłości bywają bardzo piękne. Ruta, kiedy była jeszcze młodą panienką i nie miała własnych dzieci, przysposobiła sobie trzy małe kotki, którymi ich matka niechętnie się zajmowała.  

Nie wiem, jak to wytłumaczyć biologicznie - ale zaczęła je karmić. Widziałam na własne oczy - i mam świadków - że w jej sutkach pojawiło się mleko, (a przypominam: sama wcześniej nie miała dzieci). Opiekowała się kociętami, lizała je i spała z nimi, a potem po prostu zaczęła je karmić. Weterynarz z miasteczka powiedział, że lepiej ją od tego powstrzymać, gdyż może mieć potem chore sutki, więc delikatnie próbowaliśmy oddzielić od niej kocięta. Ruta wiedziała, że nie wolno jej karmić kotków. Dlatego zaczęła "spiskować". "Umawiała" się potajemnie z kociętami i karmiła je w stodole, w ukryciu. To wzruszający i spontaniczny symbol porozumienia międzygatunkowego. To nauka dla człowieka."   

Olga Tokarczuk

Gdy to czytałam, to widziałam obok siebie takie właśnie porozumienie międzygatunkowe, bo jak inaczej nazwać zakochaną wilczycę w małych kociakach? Ale  nawet w takich związkach istnieją jakieś preferencje, bo Asza zdecydowanie bardziej kocha Bobka. Mała Mi za to jest ukochaną córeczką, nieodrodną pod względem charakterku jak i umaszczonego futerka, swojego biologicznego ojca Tofika. Mi w tym czasie, gdy nie psoci indywidualnie, to snuje się za Tofikiem jak jego cień, identyczna, tylko sporo mniejsza od oryginału kopia. Matys na tę chwilę usunął się z pola widzenia. Czasem pokazuje niezadowolenie, że go wszyscy lekceważą, ale kto by się tam nim przejmował?

Teraz żart:
"Przychodzi facet z mówiącym kotem do łowcy talentów.
Gość musi zademonstrować zdolności kota, więc zadaje mu pytanie:
- Jak się nazywa drobny węgiel?
Kot odpowiada:
- Miał!
- Jaka jest forma czasu przeszłego czasownika "mieć" w trzeciej osobie rodzaju męskiego?
- Miał!
Łowca talentów wyrzuca obu na ulicę.
Kot wstaje, otrzepuje się i mówi przepraszająco do właściciela:
- Może ja, k..., mówiłem niewyraźnie?"

Na koniec będzie poważnie, możemy sobie tylko boleśnie westchnąć nad tą oczywistością...
"Gdy gazela budzi się o poranku wie, że musi biegać szybciej niż najszybszy lew, inaczej zostanie pożarta...
Gdy rano budzi się lew - już wie, że musi biec szybciej niż najwolniejsza gazela, bo zdechnie z głodu...
Nieważne czy jesteś gazelą, czy lwem - od rana musisz zapierdalać".
I tak ze zwierząt zgrabnie przeszliśmy do ludzi:)
Idę teraz parę godzin odpocząć, bo od rana znowu trzeba zap się kulać do przodu :))