Małżeństwo po włosku

Małżeństwa zagraniczne to ja znam na wyrywki.
Jedno jest mi bliskie z tej racji, że nasza rodaczka,  moja koleżanka jest od wielu lat małżonką Szweda, często (często jak cholera, bo nawet dwa razy na rok) spotykamy się i poznaję bezpośrednio od żony zawiłości tej mieszanki słowiańsko-skandynawskiej. Zwykle swoje rozważania snułyśmy w tajemniczym i niedostępnym dla Szweda języku,  polskim, lecz od pewnego czasu Szwed zaczął się posługiwać polskim i snucie (knucie) się skończyło. A tę koleżankę na swój użytek mianowałam ambasadorką pięknego polskiego języka, a jej "małżeństwo po szwedzku" ma coraz większy polski blichtr.

Małżeństwo po włosku też już znam, poznałam dzięki obnażającej ten temat książce:
"Małżeństwo po włosku".
Na jej stronach jest zabawnie i wzruszająco, bo rzecz cała polega na zderzeniu dwóch frontów atmosferycznych,  włoskiego i niemieckiego (a bywa bardzo niebezpiecznie przy takim zderzeniu),  żona jest pół-Włoszką, ale z silnymi gorącymi włoskimi genami, natomiast mąż całkowitym chłodnym Niemcem.  No i postać najważniejszego bohatera książki, teścia Antonio i jego własna historia życia.

Na zachętę krótki fragment. Właśnie włoska kuzynka wychodzi za mąż:


" Paola pokazuje nam ich album weselny.
 Chwileczkę, album weselny?
Ślub jest przecież dopiero pojutrze.
Tak, tak, wyjaśnia mi Paola, ale taki album robi się wcześniej.
Album znajduje się w skórzanym pudełku i waży około pięciu kilo.
Na poszczególnych stronach umieszczono tylko po jednym zdjęciu - to robi wrażenie.
Profesjonalny fotograf przedstawił w formie fotostory drogę zakochanych do siebie.
Większość stylizowana jest na historię z lat 50tych.
Album otwiera fotografia Paola pozującego w białym garniturze przed bugatti.
Zdjęcie, podobnie jak wiele innych, jest czarno-białe z efektem sepii.
Na następnej stronie Pamela przeciąga się z tęsknym wzrokiem na szezlongu.
Historia się rozwija.
Mniej więcej na trzydziestej stronie para spotyka się wreszcie przy drodze, na której Paolo ma awarię swojego bugatti, a Pamela życzliwie podaje mu  emaliowaną konewkę, z której ten nalewa wody do chłodnicy i na swoją koszulę.
Na następnym zdjęciu całują się.
Potem wszystko idzie bardzo szybko.
Na kolejnych dziesięciu stronach pokazane są przygotowania do ślubu, potem kilka lekko erotycznych fotografii Paola i Pameli w czasie nocy poślubnej.
Przy tych zdjęciach wymieniane są porozumiewawcze uśmieszki."

Na naszym podwórku jest tak samo, tylko odwrotnie, bo zdarza się, że fotograficzną sesję ślubną robi się długo po ślubie. Cierpliwie czeka się na dobrą pogodę, wyjeżdża w ślubnych strojach z fotografem w plener i wtedy powstaje album. Spotkałam się już z tym, że sesja kilka razy była odkładana z różnych powodów i doszła do skutku dopiero po kilku tygodniach (albo i dłużej),  ale wtedy to już naprawdę wszystko zagrało i album ślubny tego małżeństwa jest naprawdę cacany.

"Małżeństwo po włosku" Jan Weiler. Jeśli pilnie potrzebujecie szybkiej czytelniczej rozrywki, to "Małżeństwo.." będzie w sam raz.