Dni Dziadowskie

Obiecałam torbę,  i jest torba.
Nie miałabym co pokazać, gdyby nie ona, uszyta z krótko noszonej bluzki, dość mała, bo "tak krawiec kraje jak mu materii staje". Stało mało.
Tak więc romantyczna torba jeszcze nie teraz....
(Okrutnie ciężko jest tamtą romantyczną wywlec jak jaką perłę z zatrzaśniętej muszli. Gdybym jeszcze była pewna, że jest co wywlekać z tej muszli, ale nie... nadal w strefie domysłu, że perła tam jest. Tak naprawdę to ostatnio wcale nie wywlekam. Nie nadążam z czasem, a może to są takie uboczne efekty zimy, robota mi nie idzie, tylko się ciągnie. Czy raczej ja się ciągnę)

A to właśnie torba z gładkiej fioletowej tkaniny do noszenia na ramieniu. Tkanina gładka jest w podwójnym znaczeniu: bo bez wzoru, i gładka - bo dość śliska - w dotyku.

Podoba się i ciągle jest noszona (tzn. ciągle od ubiegłego piątku), więc sukces dla mnie jako krawcowej, i dla pinterestu, bo z niego zaczerpnęłam ten wzór,  prosty i taki fajny. Fajniejszy w realu niż na moim obrazku prześwietnej jakości.

Zastanawiałam się, co napisać z okazji Dnia Babci i Dnia Dziadka.
Nic mądrego nie wymyśliłam, mogę powtarzać te same wciąż banały.

Od niemowlęctwa chcą przy nas być.

(Urlop dziadowski to tylko piękna utopia, niestety... )

A potem podrośnięty wnusio nawet odwiedzi dziadków, a i list napisze...

Babcia czyta list od wnuczka:
"Uczymy się teraz w szkole, że trzeba przeprosić jak się coś złego zrobiło. Przepraszam, że narobiłem do słoika z marmoladą i postawiłem na stole do śniadania"
Dziadek: Mówiłem, że to gówno. A ty - scukrzyło się, scukrzyło!

Czerpię nie tylko z pinterestu, rysunek zaczerpnęłam z orzeźwiającego źródła dzieł Henryka Sawki. A żart z gazety, a gazeta na czerpanym papierze.

(Oczywiście, że żaden czerpany!  zwykły fast food dla mózgu... na czytanie takiej gazety jakoś energii starcza, de merde...).