Jak babcia kupowała viagrę

Chłopiec na zdjęciu to Tomek Beksiński. Zdjęcie znalazłam w google. Umieściłam je tutaj, bo o tym chłopcu jest właśnie fragment, który przepisałam z książki "BEX@". To zdjęcie tak mi się spodobało, że koniecznie musiałam je tu wkleić. Zdjęcie poniżej już normalne, na głowie tylko włosy, a nie jakieś kurki czy kogutki...
Opowiadający to ojciec Tomka.

"Po wojnie apteka była w sąsiadującym z naszym domem budynku, który wystawił w 1939 roku ojciec mając nadzieję dzierżawić go na sklepy. Tak czy siak w każdej z tych aptek sprzedano by mi bez recepty nawet cyjanek potasu, o ile byłby w lekospisie.
Pamiętam jak moja mama kupowała tam yohimbinę, która była w tych niewinnych czasach ekwiwalentem dzisiejszej viagry.
Tomek jako dzieciak, hodował papużki faliste, które nie chciały się mnożyć. Jeden z moich klientów wcisnął mu kit, że papużkom trzeba dać yohimbinę, by zastymulować ich zainteresowanie seksem. Tomek poprosił o kupno babcię. Babcia poszła do apteki i stanęła w długaśnej kolejce, aliści znajoma pani magister zawołała nad głowami ludzi: niechże pani nie stoi, co podać? Yohimbinę.
Nazwa była powszechnie znana, a tylko babcia jej nie znała, więc ogonek zamarł w bezruchu, a pani magister zmieszała się i mówi: ależ, proszę pani, to bardzo silny środek i w pani wieku... Na to babcia, że to nie dla mnie, lecz dla wnuczka. Radosny ryk śmiechu całej kolejki i babcia wróciła do domu wściekła na Tomka."

"BEX@"
Liliana Śnieg-Czaplewska Zdzisław Beksiński

Znając historię do przodu, to znaczy wiedząc o okrutnej zbrodni, ma się średnią ochotę sięgnąć po tę książkę.  Błąd. Listy były przecież pisane przez żywego Zdzisława Beksińskiego, a nie z zaświatów przez latający talerzyk na seansie spirytystycznym. Jakbym się nie bała horrorów, to polowałabym tylko na zapiski z zaświatów. No, ale się boję i skłaniam się ku normalności. Tylko co jest w życiu normalne, skoro nic nie jest normalne. W każdym razie dobrze, że sięgnęłam po tę książkę. I przeczytałam. Warto było!

A w Kąciku żartu : o viagrze
Do lekarza dzwoni pacjent.
- Panie doktorze, wziąłem viagrę tak jak w zaleceniu. Ale żona spóźnia się już godzinę do domu. Co mam robić?
- Jak przez następne pół godziny żona nie wróci, to niech pan idzie do sąsiadki i wykorzysta działanie tabletki.
- Ale do sąsiadki to ja nie potrzebuję viagry!